Do określenia rozpuszczalności elektrolitów trudno rozpuszczalnych stosowane jest pojęcie iloczynu rozpuszczalności. Równowagi, jakie się ustalają w nasyconych roztworach trudno rozpuszczalnych elektrolitów (soli lub wodorotlenków) można przedstawić za pomocą prawa działania mas. Wodny, nasycony roztwór trudno rozpuszczalnego elektrolitu jest bardzo rozcieńczony. W takim roztworze znajdują się tylko jony elektrolitu B+ i A– oraz cząsteczki rozpuszczalnika, natomiast nie ma tam drobin niezdysocjowanych BA. Stan równowagi między trudno rozpuszczalnym elektrolitem, a jego nasyconym roztworem wygląda następująco:
BA ⇄ B+ + A–
Wyrażenie na stałą równowagi procesu rozpuszczania można przedstawić:
W wyrażeniu na stałą równowagi procesu rozpuszczania [BA] jest wielkością stałą (faza stała), dlatego można zastosować uproszczenie: Krozp∙[BA] = [B+][A–]
Iloczyn dwóch stałych po lewej stronie powyższego równania jest wartością stałą, równą iloczynowi stężeń jonów [B+] i [A–] i nosi nazwę iloczynu rozpuszczalności Ks.
Ks = [B+][A–]
Na podstawie: L.Pajdowski, Chemia ogólna, Warszawa 1985
Iloczyn rozpuszczalności AgI w temperaturze 20°C, Ks wynosi 8,2∙10-17. W zlewce umieszczono próbkę AgI, której masa wynosiła 5 gramów i uzupełniono wodą destylowaną do objętości 200 cm3.
Oblicz liczbę moli jonów Ag+ w otrzymanym roztworze.
| Obliczenia: |
