Filtry wyszukiwania:

Kategorie zadań

Typ zadań

Poziom

Typ matury

Formula matury

Rok matury

Miesiąc matury

Zadania maturalne z chemii

Znalezionych zadań: 2621
1851

Matura Maj 2016, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2015,
Zadanie 18. (1 pkt)

Przeprowadzono doświadczenie zilustrowane poniższym schematem.

Powstanie malinowego zabarwienia roztworu zaobserwowano tylko w jednej probówce, a pH wodnego roztworu w probówce, w której nie uzyskano malinowego roztworu, było mniejsze od 7.

Z dwóch jonów: PO3−4 H2PO4 , tylko jeden może pełnić zarówno funkcję zasady Brønsteda, jak i funkcję kwasu Brønsteda.

Wybierz ten jon. Uzupełnij podane poniżej zapisy, tak aby otrzymać dwa równania reakcji (w środowisku kwasowym i zasadowym) z udziałem wybranego jonu.

 

…………………………. + H3O+  → …………………………. + ………………………….

 

…………………………. + OH→ …………………………. + ………………………….

Pokaż rozwiązanie
Zobacz komentarze - 0
II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów. IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
4. Kinetyka i statyka chemiczna. Zdający:
4.8) klasyfikuje substancje do kwasów lub zasad zgodnie
z teorią Brønsteda–Lowry’ego.

Schemat punktowania

1 p. – za poprawne napisanie dwóch równań reakcji z udziałem jonu H2PO4 .
0 p. – za błędne napisanie równania reakcji (błędne wzory reagentów, błędne współczynniki stechiometryczne, niewłaściwa forma zapisu) albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

H2PO4 + H3O+  ⇄ H3PO4 + H2O

H2PO4 + OH−  ⇄ HPO2−4 + H2O

1852

Matura Maj 2016, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2015,
Zadanie 19. (1 pkt)

Iloczyn rozpuszczalności Ks soli i wodorotlenków jest stałą równowagi dynamicznej, jaka ustala się między nasyconym roztworem substancji a jej osadem. W poniższej tabeli zestawiono wartości iloczynu rozpuszczalności trzech trudno rozpuszczalnych w wodzie soli srebra w temperaturze 298 K.

Wzór soli Wyrażenie na iloczyn rozpuszczalności Wartość iloczynu rozpuszczalności
AgCl Ks(AgCl) = [Ag+] ⋅ [Cl] 1,6 ⋅ 10−10
AgBr Ks(AgBr) = [Ag+] ⋅ [Br] 7,7 ⋅ 10−13
AgI Ks(AgI) = [Ag+] ⋅ [I] 1,5 ⋅ 10−16

Na podstawie: K.-H. Lautenschläger, W. Schröter, A. Wanninger, Nowoczesne kompendium chemii,
Warszawa 2007.

W probówce umieszczono 3 cm3 wodnego roztworu azotanu(V) srebra o stężeniu 0,1 mol ⋅ dm−3 . Następnie przygotowano trzy odczynniki:

− wodny roztwór chlorku potasu o stężeniu 0,1 mol ⋅dm−3
− wodny roztwór bromku potasu o stężeniu 0,1 mol ⋅dm−3
− wodny roztwór jodku potasu o stężeniu 0,1 mol ⋅dm−3 .

Wybierz odczynnik, którego dodanie do roztworu azotanu(V) srebra w ilości stechiometrycznej spowoduje, że stężenie jonów Ag+ w roztworze po reakcji będzie najmniejsze. Uzupełnij schemat doświadczenia – wpisz nazwę wybranego odczynnika. Uzasadnij swój wybór.

Uzasadnienie:

Pokaż rozwiązanie
Zobacz komentarze - 0
III Opanowanie czynności praktycznych. IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
4. Kinetyka i statyka chemiczna. Zdający:
4.9) interpretuje wartości stałej dysocjacji […].

Schemat punktowania

1 p. – za poprawny wybór odczynnika i uzasadnienie.
0 p. – za odpowiedź niepełną lub błędną albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

Uzasadnienie: Iloczyn rozpuszczalności AgI jest najmniejszy.

1853

Matura Maj 2016, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2015,
Zadanie 20. (2 pkt)

Do próbki o masie m, która zawierała mieszaninę stałego węglanu wapnia i stałego wodorowęglanu wapnia w stosunku molowym = nCaCO3 : nCa(HCO3 )2 = 1 : 2, dodano nadmiar kwasu solnego. W wyniku zachodzących reakcji zebrano 5,6 dm3 tlenku węgla(IV) odmierzonego w warunkach normalnych. Opisane przemiany prowadzące do wydzielenia gazu można zilustrować równaniami:

CaCO3 + 2HCl → CaCl2 + CO2 + H2O

Ca(HCO3)2 + 2HCl → CaCl2 + 2CO2 + 2H2O

Oblicz masę m opisanej próbki. Przyjmij, że obie reakcje przebiegły z wydajnością równą 100%.

Pokaż rozwiązanie
Zobacz komentarze - 0
II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów. IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
1. Atomy, cząsteczki i stechiometria chemiczna. Zdający:
1.6) wykonuje obliczenia z uwzględnieniem […] mola dotyczące: mas substratów i produktów […], objętości gazów w warunkach normalnych.

Schemat punktowania

2 p. – za zastosowanie poprawnej metody, poprawne wykonanie obliczeń oraz podanie wyniku z jednostką.
1 p. – za zastosowanie poprawnej metody, ale:
– popełnienie błędów rachunkowych prowadzących do błędnego wyniku liczbowego
lub
– podanie wyniku z błędną jednostką lub bez jednostki.
0 p. – za zastosowanie błędnej metody obliczenia albo brak rozwiązania.

Przykładowe rozwiązania

Sposób I

CaCO3 + 2HCl → CaCl2 + CO2 + H2O
1 mol                                      1 mol
Ca(HCO3)2 + 2HCl → CaCl2 + 2CO2 + 2H2O
1 mol                                              2 mole
Sumaryczna liczba moli CO2

nCO2=5,6 dm322,4 dm3·mol1=0, 25mol

Liczba moli CO2 wydzielona w reakcji CaCO3 ––––––– x
Liczba moli wydzielona w reakcji Ca(HCO3)2 ––––––– 4 x
5 x = 0,25 mol  ⇒  x = 0,05 mola
Liczba moli CaCO3 = 0,05 mola
Ze stosunku molowego składników mieszaniny  ⇒  0,1 mola Ca(HCO3)2
Masa mieszaniny m = 0,05 mola · 100 g ⋅mol−1 + 0,1 mol ·162 g ⋅mol−1 = 21,2 g

Sposób II

CaCO3 + 2HCl → CaCl2 + CO2 + H2O
n1                                             V1
Ca(HCO3)2 + 2HCl → CaCl2 + 2CO2 + 2H2O
n                                                        V2

1854

Matura Maj 2016, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2015,
Zadanie 21. (2 pkt)

W celu zbadania efektu cieplnego reakcji chemicznych przeprowadzono cztery doświadczenia oznaczone numerami I–IV. Mieszano po 100 cm3 wodnych roztworów substancji, wymienionych w odpowiednich wierszach tabeli, o stężeniu molowym 0,2 mol ⋅ dm−3 i o początkowej temperaturze równej 25 ºC. Następnie zmierzono temperaturę każdej z otrzymanych mieszanin.

Numer doświadczenia Substancja rozpuszczona w 1. roztworze Substancja rozpuszczona w 2. roztworze
I chlorek baru siarczan(VI) sodu
II kwas solny wodorotlenek potasu
III wodorotlenek baru kwas siarkowy(VI)
IV kwas azotowy(V) wodorotlenek sodu

Zaobserwowano, że w każdym doświadczeniu temperatura uzyskanych mieszanin była wyższa niż temperatura użytych roztworów i że przyrost temperatury ΔT w niektórych doświadczeniach był taki sam.

Zadanie 21.1. (0–1)

Napisz w formie jonowej równanie reakcji ilustrujące przemiany, które dokonały się podczas doświadczenia oznaczonego numerem III.

Zadanie 21.2. (0–1)

Napisz numery wszystkich doświadczeń, w których zaobserwowany wzrost temperatury ΔT był jednakowy.

Pokaż rozwiązanie
Zobacz komentarze - 1

Zadanie 21.1. (0–1)

II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów. IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
5. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych.
Zdający:
5.10) pisze równania reakcji: zobojętniania, wytrącania osadów […] w formie […] jonowej (pełnej i skróconej).

Schemat punktowania

1 p. – za poprawne napisanie równania w formie jonowej.
0 p. – za błędne napisanie równania reakcji (błędne wzory reagentów, błędne współczynniki stechiometryczne, niewłaściwa forma zapisu) albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

Zadanie 21.2. (0–1)

II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów. IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
4. Kinetyka i statyka chemiczna. Zdający:
4.3) stosuje pojęcia: egzoenergetyczny, endoenergetyczny […] do opisu efektów energetycznych przemian.
5. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych.
Zdający:
5.10) pisze równania reakcji: zobojętniania, wytrącania osadów […] w formie […] jonowej (pełnej i skróconej).

Schemat punktowania

1 p. – za poprawne wskazanie doświadczeń.
0 p. – za odpowiedź niepełną lub błędną albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

II i IV

1855

Matura Maj 2016, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2015,
Zadanie 22. (1 pkt)

Przeprowadzono doświadczenie zilustrowane poniższym schematem.

Celem doświadczenia było odróżnienie dwóch, oznaczonych umownie literami X i Z, metali, z których wykonano płytki. Wiadomo, że jednym metalem był cynk, a drugim – nikiel. Po pewnym czasie obie płytki wyjęto z roztworów, osuszono i zważono. Stwierdzono, że zmieniła się tylko masa płytki wykonanej z metalu X.

Uzupełnij poniższe zdania. Wybierz i zaznacz właściwe określenie spośród podanych w każdym nawiasie oraz napisz w formie jonowej skróconej równanie zachodzącej reakcji.

Masa płytki wykonanej z metalu X się (zmniejszyła / zwiększyła).

Podczas przeprowadzonego doświadczenia przebiegła reakcja zilustrowana równaniem:

Metalem Z był (cynk / nikiel).

Pokaż rozwiązanie
Zobacz komentarze - 0
III Opanowanie czynności praktycznych.
II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów.
IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
7. Metale. Zdający:
7.5) przewiduje kierunek przebiegu reakcji metali […] z roztworami soli, na podstawie danych zawartych w szeregu napięciowym metali.

Schemat punktowania

1 p. – za poprawne wskazanie określeń w każdym nawiasie i napisanie równania reakcji w formie jonowej skróconej.
0 p. – za odpowiedź niepełną lub błędną albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

Masa płytki wykonanej z metalu X się (zmniejszyła / zwiększyła).
Podczas przeprowadzonego doświadczenia przebiegła reakcja zilustrowana równaniem:

Zn + Fe2+ → Zn2+ + Fe

Metalem Z był (cynk / nikiel).

1856

Matura Maj 2016, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2015,
Zadanie 23. (2 pkt)

Próbkę 0,86 grama pewnego alkanu poddano całkowitemu spaleniu, a cały otrzymany w tej reakcji tlenek węgla(IV) pochłonięto w wodzie wapiennej, w której zaszła reakcja zgodnie z równaniem:

CO2 + Ca(OH)2 →CaCO3 + H2O

Otrzymany osad ważył po wysuszeniu 6 gramów.

Ustal wzór sumaryczny tego alkanu. W obliczeniach zastosuj wartości masy molowej reagentów zaokrąglone do jedności.

Pokaż rozwiązanie
Zobacz komentarze - 0
II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów. IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
1. Atomy, cząsteczki i stechiometria chemiczna. Zdający:
1.4) ustala wzór empiryczny i rzeczywisty związku chemicznego ([…] organicznego) na podstawie jego składu wyrażonego w % masowych i masy molowej.

Schemat punktowania

2 p. – za zastosowanie poprawnej metody, poprawne wykonanie obliczeń oraz podanie wzoru sumarycznego alkanu spełniającego warunki zadania.
1 p. – za zastosowanie poprawnej metody, ale:
– popełnienie błędów rachunkowych prowadzących do błędnego wzoru sumarycznego
lub
– podanie błędnego wzoru alkanu lub brak wzoru.
0 p. – za zastosowanie błędnej metody obliczenia albo brak rozwiązania.

Przykładowe rozwiązania

Sposób I

MCaCO3=(40+12+3+16)g·mol1=100 g·mol1

 

xC=xCO2=xCaCO3=mCaCO3MCaCO3=6 g100 g·mol1=0,06 mola

 

CnH2n+2+3n+12O2 nCO2+n+1H2O  

 

xn=mM   i   M=12n+2n+2=14n+2   i   m=0,86 g

 

więc    0,06 mola=0,86 g·n14n+2g·mpl1      n=6    C6H14

Sposób II
Wzór ogólny alkanu:  CnH2n+2

MCaCO3=(40+12+3+16)g·mol1=100 g·mol1

 

nC=nCO2=nCaCO3=mCaCO3MCaCO3=6 g100 g·mol1=6·102 mol

 

mC=nC·MC=6·102mol·12 g·mol1=72·102 g=0,72 g

 

mH=malkanumC=0,86 g0,72 g=0,14 g

 

nH=mHMH=0,14 g1 g·mol1=0,14 mol=14·102 mol

 

nCnH=6·102 mol14·102 mol     nCnH=614   i   nH=2nC+2

 

nC=6nH14=62nC+214=12nC+1214      14nC=12nC+12   

2nC =12  ⇒   nC = 6 i nH = 2nC + 2 = 2 · 6 + 2 = 14  ⇒   C6H14

Sposób III

MCaCO3=(40+12+3+16)g·mol1=100 g·mol1

 

xC=xCO2=xCaCO3=mCaCO3MCaCO3=6 g100 g·mol1=0,06 mola

 

6 moli C w 86 g alkanu   nH=86 g72 g1 g·mol1=14 mol     C6H14

 

1857

Matura Maj 2016, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2015,
Zadanie 24. (3 pkt)

Do określania położenia podwójnego wiązania w cząsteczkach alkenów wykorzystuje się ich utlenianie, np. za pomocą roztworu KMnO4 w środowisku kwasowym i w podwyższonej temperaturze. W tych warunkach dochodzi do rozerwania wiązania podwójnego węgiel – węgiel. W zależności od budowy cząsteczki alkenu mogą powstać kwasy karboksylowe, ketony lub tlenek węgla(IV).

Na podstawie: R. Morrison, R. Boyd, Chemia organiczna, Warszawa 1985.

Izomeryczne alkeny A i B utleniano KMnO4 w środowisku kwasowym. W wyniku przemiany, której uległ alken A, otrzymano jeden organiczny produkt, natomiast w wyniku utleniania alkenu B powstały dwa związki należące do różnych grup związków organicznych. W reakcji 1 mola alkenu B z 1 molem wodoru powstaje 2-metylopentan. Alken A występuje w postaci izomerów geometrycznych cis–trans.

Zadanie 24.1. (0–2)

Napisz wzory półstrukturalne (grupowe) alkenów A i B. Wyjaśnij, dlaczego alken B nie występuje w postaci izomerów geometrycznych cis–trans.

Wzór alkenu A Wzór alkenu B

Wyjaśnienie: ………………………………………………………………………………………………………………..
……………………………………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………………………………

Zadanie 24.2. (0–1)

Podaj nazwy wszystkich związków organicznych, które powstały w wyniku utleniania alkenów A i B.

Pokaż rozwiązanie
Zobacz komentarze - 0

Zadanie 24.1. (0–2)

I Wykorzystanie i tworzenie informacji.
II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów.
IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
9. Węglowodory. Zdający:
9.8) opisuje właściwości chemiczne alkenów, na przykładzie następujących reakcji: […] zachowanie wobec zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu […].
9.5) rysuje wzory […] półstrukturalne izomerów […]; uzasadnia
warunki wystąpienia izomerii cis-trans w cząsteczce związku […].

Schemat punktowania

2 p. – za poprawne napisanie wzorów półstrukturalnych (grupowych) alkenów A i B i za poprawne wyjaśnienie.
1 p. – za poprawne napisanie wzorów półstrukturalnych (grupowych) alkenów A i B i błędne wyjaśnienie lub brak wyjaśnienia
albo
– za poprawne napisanie tylko wzoru półstrukturalnego (grupowego) alkenu B i sformułowanie poprawnego wyjaśnienia.
0 p. – za inną odpowiedź albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

Wzór alkenu A Wzór alkenu B
CH3CH2CH=CHCH2CH3 (CH3)2C=CHCH2CH3

Wyjaśnienie: Ponieważ przy jednym z atomów węgla połączonych wiązaniem podwójnym są dwa identyczne podstawniki (dwie grupy alkilowe).
Uwaga: W przypadku alkenu A poprawna jest odpowiedź, w której zdający podał wzór izomeru cis albo izomeru trans tego alkenu.

Zadanie 24.2. (0–1)

II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów. III etap edukacyjny
9. Pochodne węglowodorów. Substancje chemiczne o znaczeniu biologicznym. Zdający:
9.4) […] pisze wzory prostych kwasów karboksylowych i podaje ich nazwy zwyczajowe i systematyczne.
IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
11. Związki karbonylowe – aldehydy i ketony. Zdający:
11.2) […] tworzy nazwy systematyczne prostych […] ketonów.

Schemat punktowania

1 p. – za poprawne podanie nazw związków przy narysowaniu poprawnych wzorów alkenów A i B w zadaniu 24.1.
0 p. – za podanie błędnych nazw lub narysowanie błędnych wzorów alkenów w zadaniu 24.1. albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

kwas propanowy lub kwas propionowy
oraz
propanon lub aceton lub keton dimetylowy

 

1858

Matura Maj 2016, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2015,
Zadanie 25. (2 pkt)

Woda przyłącza się do alkenów w obecności silnie kwasowego katalizatora H3O+ . Addycja ta przebiega poprzez tworzenie kationów z ładunkiem dodatnim zlokalizowanym na atomie węgla, czyli tzw. karbokationów. Mechanizm tej reakcji dla alkenów o wzorze ogólnym R–CH=CH2 (R – grupa alkilowa) można przedstawić w trzech etapach.

Uwaga: w poniższych równaniach etapów reakcji wzór wody przedstawiono jako :OH2, a wzór kwasowego katalizatora zapisano jako H:OH+2 .

Na podstawie: R. Morrison, R. Boyd, Chemia organiczna, Warszawa 1985.

Zadanie 25.1. (0–1)

Uzupełnij poniższe zdania. Wybierz i zaznacz jedno właściwe określenie spośród podanych w każdym nawiasie.

Podczas etapu I alken ulega działaniu reagenta (wolnorodnikowego / nukleofilowego / elektrofilowego). W etapie II karbokation łączy się z cząsteczką wody, w wyniku czego powstaje protonowany alkohol. Na tym etapie przemiany woda działa jako (nukleofil / elektrofil). Podczas etapu III protonowany alkohol (oddaje / pobiera) proton, co prowadzi do powstania obojętnego alkoholu oraz do odtworzenia katalizatora.

Zadanie 25.2. (0–1)

Spośród alkoholi o podanych niżej wzorach wybierz te, których nie można (jako produktu głównego) otrzymać podczas hydratacji alkenów prowadzonej w obecności kwasu. Podkreśl wzory wybranych alkoholi i uzasadnij swój wybór.

CH3CH2OH           CH3CH(OH)CH3           CH3CH2CH2OH

CH3CH2CH(OH)CH3           CH3CH2CH2CH2OH

Uzasadnienie: ……………………………………………………………………………………………………………….
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
…………………………………………………………………………………………………………………………………….

Pokaż rozwiązanie
Zobacz komentarze - 0

Zadanie 25.1. (0–1)

I Wykorzystanie i tworzenie informacji.
II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów.
IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
9. Węglowodory. Zdający:
9.11) wyjaśnia […] mechanizmy reakcji […].
10. Hydroksylowe pochodne węglowodorów – alkohole i fenole.
Zdający:
10.3) opisuje właściwości […] alkoholi […].

Schemat punktowania

1 p. – za poprawne wskazanie określeń w każdym nawiasie.
0 p. – za odpowiedź niepełną lub błędną albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

Podczas etapu I alken ulega działaniu reagenta (wolnorodnikowego / nukleofilowego / elektrofilowego). W etapie II karbokation łączy się z cząsteczką wody, w wyniku czego powstaje protonowany alkohol. Na tym etapie przemiany woda działa jako (nukleofil / elektrofil). Podczas etapu III protonowany alkohol (oddaje / pobiera) proton, co prowadzi do powstania obojętnego alkoholu oraz do odtworzenia katalizatora.

Zadanie 25.2. (0–1)

I Wykorzystanie i tworzenie informacji.
II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów.
IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
9. Węglowodory. Zdający:
9.11) wyjaśnia […] mechanizmy reakcji […].
10. Hydroksylowe pochodne węglowodorów – alkohole i fenole.
Zdający:
10.3) opisuje właściwości […] alkoholi […].

Schemat punktowania

1 p. – za poprawny wybór wzorów i poprawne uzasadnienie.
0 p. – za odpowiedź niepełną lub błędną albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

CH3CH2OH           CH3CH(OH)CH3           CH3CH2CH2OH

CH3CH2CH(OH)CH3           CH3CH2CH2CH2OH

Uzasadnienie: Hydratacja niesymetrycznych alkenów w środowisku kwasowym przebiega zgodnie z regułą Markownikowa.

Uwaga: Poprawne jest uzasadnienie, w którym zdający odwołał się do trwałości karbokationów.

1859

Matura Maj 2016, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2015,
Zadanie 26. (2 pkt)

Poniżej przedstawiono wzory stereochemiczne Fischera trzech związków organicznych. Dwa z nich nie są optycznie czynne – ich cząsteczki nie są chiralne.

Spośród podanych wzorów związków chemicznych wybierz wzory tych, które nie są optycznie czynne. Wpisz do poniższej tabeli numery, którymi oznaczono te związki, i w każdym przypadku uzasadnij swój wybór.

Numer związku Uzasadnienie wyboru
Pokaż rozwiązanie
Zobacz komentarze - 0
I Wykorzystanie i tworzenie informacji.
II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów.
IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
9. Węglowodory. Zdający:
9.4) […] wykazuje się rozumieniem pojęć […] izomeria.
9.5) rysuje wzory […] izomerów optycznych […].

Schemat punktowania

2 p. – za poprawne uzupełnienie dwóch wierszy tabeli (poprawne podanie numeru i poprawne uzasadnienie wyboru).
1 p. – za poprawne uzupełnienie jednego wiersza tabeli (poprawne podanie numeru i poprawne uzasadnienie wyboru).
0 p. – za odpowiedź niepełną lub błędną albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

Numer związku Uzasadnienie wyboru
I Brak centrum stereogenicznego.
lub
Brak centrum chiralności.
lub
Brak asymetrycznego atomu węgla.
II Cząsteczka tego związku ma płaszczyznę symetrii.
lub
Każdy z asymetrycznych atomów węgla w tej cząsteczce skręca płaszczyznę polaryzacji światła o taki sam kąt, ale w przeciwnym kierunku.
lub
Związek ten to odmiana mezo – w cząsteczce występują dwa takie same centra stereogeniczne o przeciwnej konfiguracji.

Uwaga: Za napisanie poprawnych numerów związków bez uzasadnienia wyboru zdający nie otrzymuje punktów.

Za odpowiedzi:

•  Cząsteczka nie jest chiralna.
•  Cząsteczka ma element symetrii.
•  Cząsteczka jest symetryczna.
•  Cząsteczka ma oś symetrii.

nie przyznaje się punktu.

1860

Matura Maj 2016, Poziom Rozszerzony (Arkusze CKE), Formuła od 2015,
Zadanie 27. (1 pkt)

Przeprowadzono ciąg przemian opisany poniższym schematem.

Napisz równanie reakcji prowadzącej do otrzymania produktu A. Zastosuj wzory półstrukturalne (grupowe) związków organicznych.

Pokaż rozwiązanie
Zobacz komentarze - 0
I Wykorzystanie i tworzenie informacji.
II Rozumowanie i zastosowanie nabytej wiedzy do rozwiązywania problemów.
IV etap edukacyjny – poziom rozszerzony
13. Estry i tłuszcze. Zdający:
13.10) zapisuje ciągi przemian […] (i odpowiednie równania reakcji) wiążące ze sobą właściwości poznanych węglowodorów i ich pochodnych.

Schemat punktowania

1 p. – za poprawne napisanie równania reakcji z zastosowaniem wzorów półstrukturalnych (grupowych) związków organicznych.
0 p. – za błędne napisanie równania reakcji (błędne wzory reagentów, błędne współczynniki stechiometryczne, niewłaściwa forma zapisu wzorów) albo brak odpowiedzi.

Poprawna odpowiedź

(CH3)2CHCH2CHO + H2(katalizator)→ (CH3)2CHCH2CH2OH